مکمل بنزین
برگزیده‌هابرترین‌هاتاریخچه

اولین خودرو با موتور هیدروژنی در جهان

در این مطلب به سراغ اولین خودروی هیدروژنی در جهان رفته‌ایم و قصد داریم مشخصات این خودرو را با سلول سوختی هیدروژنی بررسی کنیم. پس برای اطلاعات بیشتر تا انتهای این مطلب همراه ما باشید. در این روزها که دنیای خودروها با پیشرفت روبرو شده‌ است، سازندگان سعی می‌کنند تا با یکدیگر رقابت کرده و فناوری‌های نوینی را فراهم کنند.

برخی از برندهای خودروسازی در این روزها از سیستم سلول سوختی هیدروژنی استفاده می‌کنند که شامل تویوتا، هیوندای، هوندا، بی‌ام‌و و فولکس واگن هستند. هیدروژن فراوان‌ترین عنصر روی زمین است، در نتیجه انتظار می‌رود که بیشترین استفاده از آن در صنعت‌های مختلف شود. البته سازندگان برای استفاده از آن در خودروها با مشکلاتی روبرو هستند. چرا که این ماده قابلیت اشتعال بالایی دارد و در فرایند تسویه موانع زیادی وجود خواهد داشت.

یکی از دلایل این امر، کم بودن هیدروژن خالص است، در نتیجه افراد باید آن را در پروسه‌های طولانی پالایش کنند. با این تفاسیر، بسیاری از برندها امروزه با رعایت موارد مختلف و قوانین موجود، از محصولات هیدروژنی رونمایی می‌کنند.

اولین محصول با سلول سوختی هیدروژنی

شاید باورش سخت باشد ولی سلول‌های سوختی هیدروژنی برای اولین بار از اوایل دهه ۱۸۰۰ مورد استفاده قرار گرفته بودند! کمی بعد جنرال موتورز به عنوان برند پیشگام سعی کرد که از سلول سوخت هیدروژن در وسیله نقلیه خود استفاده کند. در حال حاضر تویوتا میرای با موتور هیدروژنی خود از محبوبیت بالایی برخوردار است و فروش زیادی داشته است. مهندسان جنرال موتورز در سال ۱۹۶۶ در محصول GMC Handivan از سلول سوختی هیدروژنی بهره بردند.

این شرکت در آن زمان آزمایش می‌کرد که خودروهای HFCV  یا همان هیدروژنی در اصل یک نوع خودروهای الکتریکی هستند. بنابراین با جفت‌ کردن موتور الکتریکی با موتوری دیگر برد طولانی‌تری ارائه خواهد شد.

این مطلب را نیز بخوانید: نگاهی به تاریخچه پیکاپ‌های محبوب تویوتا

الکترووان متولد می‌شود، یک خودروی 58 ساله!

شاید باورش سخت باشد ولی با تمام چالش‌هایی که در طی این سال‌ها برای تولید موتور هیدروژنی وجود داشته است، سازندگان موفق شدند که محصولات زیادی با سلول سوختی هیدروژنی تولید کنند. اولین محصولی که به موتور هیدروژنی مجهز شد، الکترووان است که اکنون 58 ساله می‌شود!

الکترووان، مارول 58 سال پیش!

الکترووان در زمان خود چیزی کم نداشته است و نسبت به سایر خودروها بسیار هم جلوتر بود. الکترولیت به تنهایی 550 پوند وزن داشت که با سایر مواد موجود در خودرو در مجموع با خودرویی 7100 پوندی روبرو بودیم.

خودرویی آرام و سنگین‌وزن

معمولا زمانی که به یک خودروی عالی فکر می‌کنیم، عملکرد منحصر به فرد آن در ذهنمان پدیدار می‌شود. ولی الکترووان یک خودروی پرفورمنس نیست که برای سنجیدن عملکردش اعداد و ارقام اهمیتی داشته باشند!

برای مثال برخی از خودروهای الکتریکی امروزی می‌توانند در کمتر از سه و نیم ثانیه به شتاب صفر تا ۶۰ مایل در ساعت برسند. یا سریع‌ترین خودروهای برقی ممکن است به سرعت ۲۰۰ مایل در ساعت برسند.

با این حال عملکرد این وسیله حدودا ۶۰ ساله بسیار اهمیت دارد و با وسیله دیگری قابل مقایسه نیست! الکترووان سرعت پایینی داشت و با وزن زیاد خود، تعجبی هم نداشت که شتاب صفر تا ۶۰ مایل در ساعت را در ۳۰ ثانیه طی کند. حداکثر سرعت آن تا ۷۰ مایل در ساعت یعنی 113 کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

برد الکترووان

با وجود وزن بالا، این خودرو قادر بود که برد 150 مایلی را فراهم کند. با توجه به اینکه خودروهای برقی همچنان نتوانستند رضایت علاقه‌مندان را در رسیدن به برد بالا جلب کنند دست یافتن به برد 150 مایلی برای آن زمان شاهکار و امر برجسته‌ای به نظر می‌رسید.

بیشترین برد خودروهای برقی امروزی، 410 مایل برآورد شده که مختص به لوسید ایر است. تویوتا میرای پس از آن قرار دارد و می‌تواند ۴۰۲ مایل برد داشته باشد. شاید امروز بتوانیم با حداکثر سرعت و برد الکترووان زندگی کنیم ولی شتاب آن برای دنیای امروزی ما به شدت پایین است.

دلایل عدم محبوبیت اولین خودروی هیدروژنی تویوتا یعنی الکترووان

جای تعجب نیست که اکترووان به محبوبیت بالایی نرسید. چرا که این یک کانسپت از خودرویی است که هرگز به مرحله تولید نرسید، علاوه بر آن خودروهای هیدروژنی امروزه نیز بسیار گران‌بها و نادر شناخته می‌شوند و اهمیت بالایی دارند. جالب است بدانید که امروزه حدود 15000 مجهز به موتور هیدروژنی در جاده‌های ایالات متحده حضور دارند این در حالیست که بیش از 2.5 میلیون خودروی برقی به بازارها عرضه شده‌اند!

رمز و رازهای الکترووان

این خودرو به عنوان اولین خودروی مجهز به سلول سوختی هیدروژنی حدودا ۶۰ سال پیش توسط کمپانی معروف جنرال موتورز ساخته شد. گفته می‌شود که از آن زمان تاکنون تنها یک راننده موفق شده که با این خودرو رانندگی کند و در حین رانندگی، تمام هشدارها و نشانه‌هایی که روی داشبورد ظاهر می‌شوند را بفهمد و بخواند.

بر اساس گزارش‌هایی که منتشر شده است، این خودرو پس از ساخت تحت آزمایش‌های متعددی قرار گرفت، ولی متاسفانه مدت زیادی از تکمیل پروژه الکترووان نگذشته بود که اخباری مبنی بر لغو ساخت این خودرو اعلام و منتشر شد.

در نهایت آن را به عنوان بخشی از تاریخ خودروسازی به موزه میراث جنرال موتورز منتقل کردند تا آیندگان بتوانند اطلاعات بیشتری از اولین خودروی هیدروژنی جهان کسب کنند.

مشکلات زیادی برای لغو این پروژه وجود داشت، یکی از آنها، ایمنی است که باعث شده تا پروژه الکترووان به نتیجه نرسد. همانطوری که در بالا نیز به آن اشاره کردیم هیدروژن یکی از اشتعال‌پذیرترین عناصری است که روی کره زمین وجود دارد بنابراین در هنگام استفاده از آن در موتور خودروها باید احتیاط زیادی کرد. تعجبی ندارد که کار با آن سخت و دشوار تلقی می‌شود.

دلیل بعدی رد الکترووان، هزینه بالای سلول سوختی هیدروژنی است. سرمایه‌گذاران متعددی باید برای راه‌اندازی پروژه هزینه گزافی کنند تا حداقل خودرو به مرحله توسعه وارد شود. همین امر نیز رخ داده بود.

این مطلب را نیز بخوانید: تویوتا تاکوما هیولایی بزرگتر از لندکروز و هایلوکس با 2.5 میلیون کیلومتر کارکرد!

چرا که در آن زمان افراد زیادی روی این پروژه سرمایه‌گذاری کرده بودند و میلیون‌ها دلار برای تکمیل این پروژه هزینه شد. اما در نهایت الکترووان هیدروژنی به نتیجه نرسید و در حد تولید یک خودرو باقی ماند. امروزه، جایگاه‌های سوخت زیادی در کشورهایی مانند کالیفرنیا وجود دارند و نمونه‌های بیشتری نیز در حال ساخت هستند تا بتوان در آینده به راحتی از سلول سوختی هیدروژنی استفاده کنیم و دنیایی پاک‌تر را برای آیندگان به ارمغان بیاوریم.

جنرال موتورز با جرات و آگاهی فراوان قدم در تولید اولین خودروی هیدروژنی جهان نهاد. شکی نیست که پیشگام شدن در فناوری‌های جدید نیازمند علاقه و آگاهی است. بدون شک می‌توانیم در روزهای آینده محصولات هیدروژنی متعددی را در بازار خودروها مشاهده کنیم و شاهد پیشرفت گسترده‌ای در دنیای خودرو و موتورسیکلت باشیم.

به انتهای این مطلب رسیدیم، لطفا در بخش نظرات برای ما بنویسید که نظرتان درباره اولین خودروی هیدروژنی جهان چیست، آیا بهتر است که خودروسازان کم کم به سمت استفاده از این فناوری بروند؟

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا